Dawkowanie strofantyny zależy od drogi podania. Rutynowa dawka dożylna wynosi 0,25 mg, jako dawkę wstępną podaje się zwykle 0,125 mg. Zmniejszenie dawki wskazane jest również w wieku starczym. Strofantynę należy rozcieńczyć przed wstrzyknięciem 20% roztworem glukozy do objętości 10—20 ml. Wstrzyknięcie dożylne należy wykonać wolno, przez 5—10 minut. Preparaty domięśniowe podaje się w dawce 0,25— —0,5 mg. Jeśli leczenie strofantyną podejmuje się po uprzednim stosowaniu glikozydów naparstnicy, to musi upłynąć pewien czas zanim poda się pierwszą dawkę strofantyny. Czas przerwy powinien być ustalony na podstawie obrazu klinicznego, z uwzględnieniem częstości pracy serca lub objawów ze strony przewodu pokarmowego i innych oraz obrazu ekg, wskazującego na stopień „digitalizacji”. Przeciwwskazania. Nadwrażliwość na strofantynę, stwierdzony stan pełnego nasycenia glikozydami naparstnicy, wczesny okres zawału serca, w którym podanie strofantyny dopuszczalne jest tylko w ostrej niewydolności serca grożącej śmiercią. Do względnych przeciwwskazań należy także wiek starczy. Na ogół nie spostrzega się działań niepożądanych po leczniczych dawkach glikozydów. typu strofantyny. Zatrucia ostre zdarzały się najczęściej wskutek dożylnego podania strofantyny choremu, który otrzymał nasycające dawki glikozydów naparstnicy.
